کودک آزاری! انواع و علائم کودک آزاری⚖️مجازات آن در قانون✔️
آزار رساندن به کودکان به هر شکلی که باعث صدمه روحی، جسمی، یا اجتماعی باشد به عنوان کودک آزاری شناخته میشود. این اقدامات ممکن است شامل انجام عملی که به آن فعل گفته می شود مانند آزار فیزیکی، عاطفی، جنسی، یا ناشی از اهمال کاری که به آن ترک فعل می گویند باشد مانند گرسنه نگه داشتن کودک که متاسفانه، کودکان به دلیل ضعف قانونی، ناشناخته بودن و زیر سلطه قرار گرفتن، به خصوص به خطر این نوع اعمال قرار میگیرند. آزار رساندن به کودک به هر شرایطی در نظام قضایی به عنوان یک جرم عمومی تلقی میشود و مجازاتهای متنوعی برای آن تعیین میشود. میزان جرم و نوع مجازاتها بسته به شدت و نوع آسیب وارد شده به کودک متغیر است، به طوری که ممکن است از حبس تا جریمههای نقدی و حتی ممنوعیت ارتباط با کودکان بسته به شرایط و معیارهای مربوطه تعیین گردد. جهت اطلاعات بیشتر در این زمینه همراه ما باشید.
مفهوم کودک آزاری و انواع آن
با تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، تمامی افراد زیر ۱۸ سال، بدون توجه به جنسیت، به عنوان دسته کودک و نوجوان تلقی میشوند. این قانون تأکید دارد که حفاظت از این گروه از جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است و مسئولیت حفاظت از آنها بر عهده همه افراد میباشد. کودک آزاری دارای ۴ نوع است:
- جسمی: آزارهای فیزیکی مانند تبیه بدنی یا پرت کردن شی به سمت کودک به عنوان یکی از اقدامات آزاردهنده و سوء استفاده از کودکان و نوجوانان در نظام قضایی شناخته میشوند. شایان ذکر است آزارهای فیزیکی یا روانی که به کودکان و نوجوانان وارد میشود، غیر تصادفی و برنامهریزی شده هستند و در نتیجه به عنوان آزار و سوء استفاده از کودکان و نوجوانان تلقی میشوند. در موارد تصادفی، ممکن است اتفاقاتی رخ دهد که باعث آسیب به کودکان شود، اما اگر عملیات تصادفی باشد و بدون قصد و توجه به آسیب روانی یا جسمی کودکان باشد، آنگاه معمولاً به عنوان کودک آزاری تلقی نمیشود.
- جنسی: هرگونه لذت بردن یا اقدامی که به منظور تحریک جنسی، اغوا یا اجبار کودکان به اعمال جنسی انجام شود، به عنوان اعمالی آزاردهنده و سوء استفاده از کودکان و نوجوانان تلقی میشود. این شامل نشان دادن تصاویر مستهجن به کودکان نیز میشود که تحت قوانین مختلف، از جمله قوانین مربوط به حمایت از کودکان و جرایم جنسی، قرار میگیرد. این اقدامات باعث آسیبهای روحی و جسمی جدی برای کودکان میشوند و در نظام قضایی به شدت مورد پیگیری قرار میگیرند.
- عاطفی: مواردی مانند توهین و تحقیر، طرد و سرکوب کودکان، ترساندن آنها و ایجاد نزاعات شدید در مقابل آنها نیز به عنوان اعمالی آزاردهنده و سوء استفاده از کودکان تلقی میشوند و در دستهی آزار به کودک قرار میگیرند.
- غفلت: بیتوجهی نسبت به سلامت روحی و جسمی کودکان یکی از مهمترین مسائل اجتماعی است که تأثیر بسیار زیادی بر زندگی و رشد آینده آنها دارد. این بیتوجهی میتواند در انواع مختلفی ظاهر شود، از جمله عدم فراهم کردن شرایط مناسب زندگی و تغذیه، عدم تأمین نیازهای پایهای مانند درمان و مراقبت پزشکی، تحریم و ترسیم حقوق اساسی، تحریم آموزش و پرورش، و بسیاری موارد دیگر. این نوع بیتوجهیها میتواند به طور مستقیم به سلامت و رشد کودکان آسیب بزند و در بلند مدت، به شدت تأثیرگذار باشد.
کودک آزاری توسط پدر
علیرغم حسن والدینی و علاقه شدید، متاسفانه مواقعی رخ میدهد که والدین به دلیل عدم رفتار صحیح و استفاده از روشهای ناصحیح، به خشونت و تنبیه بدنی نسبت به فرزندان خود روی میآورند و این اقدامات به شدت میتوانند به شکلی بر زندگی روحی و جسمی فرزندان تأثیر بگذارند. گاهی این خشونتها و تنبیههای بدنی به گونهای انجام میشوند که در واقع به شکل آزار و سوء استفاده از کودکان محسوب میشوند و موجب آسیبزایی به کودکان میشوند.
در بسیاری از موارد، تنبیه بدنی از طرف والدین، در مسیر کودک آزاری قرار میگیرد، به ویژه زمانی که این تنبیهها به شکلی غیرمتعارف و بیرحمانه صورت گیرد و به آسیب جسمی یا روانی کودکان منجر شود. مهم است که والدین همواره از روشهای تربیتی مناسب و فراهم آوردن محیطی معنیدار و امن برای رشد و توسعه کودکان استفاده کنند. احترام به حقوق کودکان و ایجاد رابطه محترمانه و صمیمی با آنها، از جمله راهکارهایی است که میتواند از وقوع اینگونه وقایع جلوگیری کند و به سلامتی و رشد سالم کودکان کمک کند.
در نهایت تفاوتی بین افراد نزدیک و دور کودک نیست. هرگونه آزار و اذیت رساندن به کودکان، حتی اگر توسط پدر و مادر انجام شود، اگر از حد بگذرد و به شکلی که به آسیب و خطر جدی برای سلامت جسمی و روحی کودکان منجر شود، به عنوان یک جرم محسوب میشود و مجازاتهای قانونی در پی دارد. در واقع، حفظ حقوق و سلامت کودکان یک اولویت اجتماعی و قانونی است و هرگونه تخلف در این خصوص، باید مورد پیگیری قرار گیرد.
به علاوه، در مورد ازار کودکان، شاکی خصوصی نیازی ندارد. حتی اگر کسی شاکی نباشد، نیروهای انتظامی مختصراً مسئولیت پیگیری اینگونه اعمال را بر عهده خواهند گرفت. اعلام موارد ازار به مراجع قضایی یا نیروهای انتظامی میتواند منجر به شروع فرآیند قضایی و مجازات متخلفان شود، حتی اگر شاکی خود کودک نباشد. این اقدامات همچنین شامل آگاه کردن مسئولین و مجازات والدین میشود، زیرا اطلاعات به موقع از طریق سازمانهای امنیتی میتواند به جلوگیری از ادامه آسیبها و حفاظت از کودکان کمک کند.
قانون کودک آزاری جدید
در بسیاری از کشورها، قوانین خاصی برای مبارزه با کودک آزاری وجود دارد و این قوانین به منظور حفظ حقوق و رفاه کودکان تدوین شدهاند. این قوانین معمولاً شامل تعریف دقیقی از آزار رساندن به کودک اقدامات ممنوع و مجازاتهای متناسب با این اقدامات است. علاوه بر این، برنامهها و اقداماتی برای پیشگیری از کودک آزاری و حمایت از کودکان قرار داده میشود. مجازات آزار به کودک در سه بند شرح داده می شود.
- اول اینکه هرگونه عملیاتی که منجر به خرید، فروش، بهرهبرداری یا به کارگیری کودکان میشود، به عنوان یک جرم تلقی میشود. این عملیات میتواند شامل فروش کودکان به عنوان کارگران در شرایط غیرانسانی، بهرهبرداری از آنها در کارهای زورکی یا فعالیتهای غیرقانونی، قاچاق و یا خرید و فروش کودکان برای منافع شخصی باشد. با توجه به جدیت این جرم، قوانین حمایت از کودکان معمولاً مجازاتهای سنگینی برای مرتکبان تعیین میکنند. این مجازاتها شامل حبس شش ماه تا یکسال و پرداخت جریمه نقدی بین ده میلیون ریال تا بیست میلیون ریال می باشد.
- دوم اینکه در قانون حمایت از کودکان، هر گونه ازار، اذیت، و صدمه به کودکان، جرم به شمار میرود و تحت این قانون، مجازاتهای سنگینی برای مرتکبان تعیین شده است. بر اساس این قانون، هرگونه اقدامی که منجر به آسیب جسمی و روحی کودک شود، از جمله اسکارهای فیزیکی، تحمیل استرس و اضطراب روحی، و سایر اقداماتی که به کودکان آسیب وارد میکند، با مجازاتهایی روبهرو است. متخلف به حبس از سه ماه و یک روز تا شش ماه و پرداخت جریمه نقدی تا حداکثر ده میلیون ریال نیز محکوم می گردد.
- و سوم اینکه در قوانین حمایت از کودکان، افراد و موسساتی که مسئول نگهداری و مراقبت از کودکان هستند، مسئولیت نگهداری از سلامت و رفاه کودکان را دارند. اگر این افراد و موسسات شاهد هرگونه نشانهای از کودک آزاری باشند، موظفند بلافاصله اقدامات لازم را انجام دهند و موارد را به مراجع ذیصلاح گزارش دهند. عدم اطلاعرسانی و تاخیر در گزارش موارد کودک آزاری میتواند با مجازاتهایی همراه باشد. این مجازاتها معمولاً شامل حبس تا شش ماه و یا پرداخت جریمه نقدی تا حداکثر پنج میلیون ریال میشود.
نحوه مقابله با کودک آزاری
آزار و سوء استفاده از کودکان میتواند تبدیل به یک مسئله جدی در جامعه شود و برای رشد و توسعه صحیح آنها تأثیرات منفی زیادی داشته باشد. بنابراین، شناخت علائم و نشانههای کودک آزاری و گزارش آن به مراجع مربوطه میتواند در جلوگیری از این نوع اعمال و حمایت از کودکان مورد آسیب مؤثر باشد.
هر فردی مسئول است در صورت مشاهده یا شکایت از آزار و سوء استفاده، به مراجع قانونی مانند مراکز مشاوره، مراکز محافظت از کودکان، پلیس یا مراجع قضایی مراجعه کرده و از طریق آنها کمک و حمایت لازم را برای کودکان فراهم کنید. همچنین برای جلوگیری از کودک آزاری، افزایش حمایت و مراقبت از کودکان از اهمیت بسیاری برخوردار است.
برنامههای حمایتی مانند ایجاد مراکز مشاوره و پشتیبانی برای خانوادهها، ایجاد مدارس و مراکز آموزشی محیطی امن برای کودکان، و ارائه خدمات بهداشتی و پزشکی رایگان به خانوادههای نیازمند، میتواند کمک کند تا کودکان در محیطی امن و پشتیبانی شوند و از آسیبهای احتمالی محافظت شوند.
به علاوه، اموزشهای لازم برای والدین و مراقبین کودکان در خصوص شناخت نشانههای کودک آزاری و راهکارهای مقابله با آن بسیار مهم است. آموزشهایی که به والدین، معلمان، و افراد مراقبتکننده کودکان ارائه میشود، میتواند آگاهی آنها را افزایش داده و آنها را به روشهای موثرتر و صحیحتر در مواجهه با موارد کودک آزاری آموزش دهد.
علاوه بر این، افزایش اگاهی عمومی از طریق رسانهها، کمپینهای آموزشی، و برنامههای آگاهی سازی، میتواند به جلوگیری از کودک آزاری کمک کند. این اقدامات میتوانند به جامعهی یک فرهنگ از محبت، حمایت، و مراقبت از کودکان ایجاد کنند و همچنین از افراد به عنوان اعضای فعال جامعه در مقابله با کودک آزاری تقاضا کنند.
با این اقدامات، میتوان از جامعهای پویا و متعهد به حمایت از کودکان و جلوگیری از آسیبهای جسمی و روحی آنها ایجاد کرد. به این ترتیب، همه افراد به عنوان اعضای جامعه مسئولیت خود را در حفظ حقوق کودکان درک میکنند و برای ایجاد یک محیط امن و سالم برای آنها تلاش میکنند.
نقش وکیل در جرم های کودک آزاری
وکیل با تجربه و مسلط به زمینههای مختلف حقوقی میتواند بهترین حامی برای یک کودک در پروندههای کودک آزاری باشد. علی الخصوص در مواجهه با پروندههایی که والدین مجرم هستند، یک مشاور حقوقی با تجربه میتواند نقش بسیار مهمی در دفاع از حقوق کودک داشته باشد. این وکیل با بررسی دقیق پرونده و جمعآوری شواهد و اطلاعات لازم، میتواند به کودک در دستیابی به عدالت و تضمین حقوقش کمک کند.
وکیل با تجربه در زمینه کودک آزاری باید دارای دانش کامل در مورد قوانین مربوط به حقوق کودکان و روشهای مقابله با آزار و اذیت باشد. همچنین، این وکیل باید دارای تجربه کافی در دفاع از کودکان در دادگاهها و تسلط بر فرایند قضایی باشد تا بتواند بهترین مدافع برای حقوق کودک در پروندههای کودک آزاری باشد.
به طور کلی، انتخاب یک وکیل با تجربه و مسلط به زمینه کودک آزاری بسیار اهمیت دارد تا کودک در مواجهه با شرایط دشوار پرونده، دستیابی به حقوق و عدالت خود را به دست آورد.
کلام آخر
آزار رساندن به کودک به هر گونه اسیب و صدمهای است که به کودکان و نوجوانان، مطابق با تعریف قانونی، وارد شود. این شامل هر نوع آزار فیزیکی، عاطفی، جنسی، بی توجهی و ترک مسئولیت، و هر نوع سوء استفاده و خشونتی است که به آنها وارد شود. این قانون به منظور پیشگیری از این نوع اعمال و حفاظت از کودکان و نوجوانان، تصویب شده است و تأکید دارد که همه افراد و نهادهای مرتبط مسئولیت حفاظت و حمایت از آنها را دارند. کودک آزاری به طور کلی به عنوان یک جرم عمومی محسوب میشود و برای آن مجازاتهایی تعیین شده است. این مجازاتها معمولاً شامل حبس، جریمه نقدی، محرومیت از حقوق والدینی، و ممنوعیت از برخورداری از حقوقی مرتبط با کودکان و محرومیت از حقوق اجتماعی و مدنی متغیر می باشند. مشاور حقوقی میتواند به خانوادهها، والدین، یا کودکان خود به عنوان مشتکیان، راهنمایی کند و آنها را در فرایند قانونی مربوط به آزار رساندن به کودک هدایت کند.